மும்மொழிக் கொள்கை – வரலாறு, அமலாக்கம் மற்றும் தாக்கங்கள்

முன்னுரை

இந்தியா பல்வேறு மொழிகள் பேசும் மக்களைக் கொண்ட ஒரு பெரும் குடியரசாகும். மொழிவாரி மாநிலங்களாக பிரிக்கப்பட்ட நாட்டில், மொழி கொள்கைகள் நீண்ட காலமாக அரசியல் மற்றும் கல்வியில் முக்கிய பிரச்சினையாக இருந்து வருகின்றன. இந்நிலையில், இந்திய அரசின் மும்மொழிக் கொள்கை (Three Language Policy) 1968 ஆம் ஆண்டு தேசியக் கல்விக் கொள்கையின் (NPE) ஒரு பகுதியாக உருவாக்கப்பட்டது.

இந்தக் கொள்கையின் முக்கிய நோக்கம்:

• மாணவர்கள் மூன்று முக்கியமான மொழிகளை கற்க வேண்டும்.
• மொழிவாரி பிரிவுகளை சமன்படுத்தி, மொழிகள் குறித்த சமத்துவம் ஏற்படுத்த வேண்டும்.
• மாநில மொழிகளின் முக்கியத்துவத்தை குறைக்காமல், இந்தி மற்றும் ஆங்கிலத்துக்கு முன்னுரிமை வழங்க வேண்டும்.

மும்மொழிக் கொள்கையின் அமலாக்கம்

இந்தக் கொள்கையின் அடிப்படையில்:

1. இந்தி பேசும் மாநிலங்களில்:
   • இந்தி (முதன்மையான மொழி)
   • ஆங்கிலம் (சர்வதேச தொடர்புகளுக்காக)
   • மற்றொரு இந்திய மொழி (முக்கியமாக தென்னிந்திய மொழிகளில் ஒன்று)
2. இந்தி பேசாத மாநிலங்களில்:
   • மாநில மொழி (உதாரணமாக, தமிழ்நாட்டில் தமிழ், மகாராஷ்டிராவில் மராத்தி)
   • இந்தி (இந்தியாவின் பொதுமொழியாக)
   • ஆங்கிலம் (சர்வதேச பயன்பாட்டுக்காக)

இந்தக் கொள்கை இந்தியாவின் பல்வேறு பகுதிகளில் வித்யாசமான எதிர்வினைகளை ஏற்படுத்தியது. குறிப்பாக, தென்னிந்திய மாநிலங்கள், குறிப்பாக தமிழ்நாடு, இந்தி கற்கும் கட்டாயத்திற்கு கடும் எதிர்ப்பை வெளிப்படுத்தியது.

---

மும்மொழிக் கொள்கையின் வரலாற்று பின்னணி

மும்மொழிக் கொள்கையின் துவக்கம் 1948-49 ஆம் ஆண்டில் பல்கலைக்கழக மானியக் குழுவின் (UGC) பரிந்துரையுடன் ஏற்பட்டது. அப்போது, இந்தியாவில் பல மொழிகள் பேசப்பட்டதால், ஒரு தேசிய அடையாள மொழியாக இந்தியை முன்னெடுப்பதற்கான விவாதங்கள் நடந்தன.

இந்தக் கொள்கையை உருவாக்குவதற்கான முக்கிய காரணங்கள்:

1. பன்மொழித் தன்மை:
   • இந்தியாவின் கலாச்சாரம் மற்றும் கல்வியில் பல மொழிகள் பங்கேற்க வேண்டும் என்ற நோக்கம்.
   • பிராந்திய மொழிகள் ஒழியாமல், ஒரு பொதுவான இந்திய மொழி (இந்தி) பயன்படுத்தப்பட வேண்டும்.
2. சர்வதேச எடுத்துக்காட்டுகள்:
   • பெல்ஜியம், சுவிட்சர்லாந்து போன்ற நாடுகளில் பல மொழிகள் உள்ளன.
   • அங்கே உள்ள மக்கள் பல மொழிகளை கற்று பன்மொழி சமூகவாக வாழ்கின்றனர்.
   • இதை கருத்தில் கொண்டு இந்தியாவிலும் இதே மாதிரி முறையை அமல்படுத்த வேண்டும் என எண்ணினர்.
3. மாநில மொழிகளுக்கிடையே சமநிலை:
   • இந்தியாவில் மொழிசார் மோதல்கள் அதிகம் என்பதால், ஒரே ஒரு மொழியை (இந்தி) இந்தியாவின் அரசாங்க மொழியாக்குவது சரியில்லை.
   • எனவே, மும்மொழிக் கொள்கை கொண்டு வரப்பட்டது.

---

தமிழகத்தின் எதிர்ப்பு

இந்த கொள்கைக்கு மிகுந்த எதிர்ப்பு எழுந்த மாநிலம் தமிழ்நாடு ஆகும். தமிழகத்தில் மொழிச் சுதந்திரத்திற்காக மிகப்பெரிய போராட்டங்கள் நடந்துள்ளன. குறிப்பாக, 1937-40 மற்றும் 1965-67 காலகட்டங்களில், இந்தி எதிர்ப்பு இயக்கங்கள் பெரிதாக எழுந்தன.

சி. என். அண்ணாதுரை மற்றும் தமிழ்நாட்டின் நிலைபாடு

1967-69 காலகட்டத்தில் தமிழக முதலமைச்சராக இருந்த சி. என். அண்ணாதுரை, இந்தி கற்பதற்கான கட்டாயத்தை முற்றிலும் நிராகரித்தார். அவர் கூறிய முக்கியமான கருத்து:

“வெளி உலகத்துடன் எங்களை இணைக்க ஆங்கிலம் இருக்கும்போது, அதுவே இந்தியாவுக்குள்ளும் இணைப்பு மொழியாக இருக்க வல்லது. இது எப்படியென்றால், பூனை செல்ல ஒரு பெரிய துளை இருக்கும் போது, பூனைக்குட்டி செல்ல என்று சுவரில் தனியாக ஒரு சிறிய துளை போடுவதைப் போன்றது. பூனைக்கு உள்ள பெரிய துளையே, பூனைக்குட்டி செல்லவும் போதுமானது.”

அதாவது, உலகளவில் ஏற்கப்பட்டுள்ள ஆங்கிலம் இருந்தால், மேலும் இந்தி மொழியை கட்டாயமாக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை.

இருமொழிக் கொள்கை

தமிழ்நாட்டில் மும்மொழிக் கொள்கையை பின்பற்றாமல், இருமொழிக் கொள்கை (தமிழ் மற்றும் ஆங்கிலம்) மட்டும் செயல்படுத்தப்பட்டது. இதனால், தமிழகத்தில் இந்தி கட்டாய பாடமாக சேர்க்கப்படவில்லை.

---

மும்மொழிக் கொள்கையின் விளைவுகள்

மும்மொழிக் கொள்கை வெற்றிகரமாக செயல்பட்ட பகுதிகள் சில இருந்தாலும், சில இடங்களில் தோல்வியும் ஏற்பட்டது.

வெற்றிகள்:

1. மாணவர்களுக்கு பல மொழிகளில் அறிவு:
   • பல மாநில மாணவர்கள் மூன்று மொழிகளிலும் எழுத, பேச, புரிந்துகொள்ளும் திறனை பெற்றனர்.
2. வேலை வாய்ப்புகள் அதிகரித்தன:
   • ஒரே ஒரு மொழி மட்டுமே தெரிந்தால், வேலை வாய்ப்புகள் குறைந்திருக்கும்.
   • பல மொழிகளில் தேர்ச்சி பெற்றவர்களுக்கு வேலை சந்தையில் அதிக வாய்ப்புகள் கிடைத்தன.
3. மாநில மொழிகள் ஒதுங்கவில்லை:
   • மூன்று மொழிகளும் கற்றதால், மாநில மொழிகளின் முக்கியத்துவம் குறையாமல் இருந்தது.

தோல்விகள்:

1. தமிழகம், பஞ்சாப், கேரளா போன்ற மாநிலங்கள் அதனை ஏற்கவில்லை.
2. இந்தி மையப்படுத்தப்பட்டது என்ற குற்றச்சாட்டு:
   • மும்மொழிக் கொள்கை அமல்படுத்திய மாநிலங்களில் இந்தி அதிக முக்கியத்துவம் பெற்றதாகத் தோன்றியது.
   • இதனால், பிராந்திய மொழிகளை பேசும் மக்களிடையே எதிர்ப்பு ஏற்பட்டது.
3. மாணவர்களுக்கு மூன்று மொழிகள் கற்பது சிரமம்:
   • ஒரு மாணவர் மூன்று மொழிகளை கற்பது ஒரு சிரமமான பணியாக மாறியது.

---

1986 மற்றும் 2020 கல்விக் கொள்கைகள்

1986 கல்விக் கொள்கை

• 1968 கல்விக் கொள்கையை மீண்டும் வலியுறுத்தியது.
• ஆனால், தமிழகத்தின் இருமொழிக் கொள்கை தொடர்ந்தது.

2020 கல்விக் கொள்கை

• மும்மொழிக் கொள்கை மீண்டும் குறிப்பிடப்பட்டது.
• ஆனால், மாணவர்களுக்கு தங்களுக்குத் தேவையான மொழிகளை தேர்ந்தெடுக்கும் சுதந்திரம் அளிக்கப்பட்டது.
• இது, மாணவர்களின் விருப்பத்திற்கேற்ப மொழி தேர்வு செய்யும் முறைமைக்கு வழிவகுத்தது.

---

முடிவுரை

மும்மொழிக் கொள்கை இந்தியாவின் கல்வி மற்றும் மொழி வளர்ச்சிக்கு ஒரு முக்கிய பங்காற்றியது. ஆனால், இந்தியாவின் மொழிசார் அரசியலிலும், பிராந்திய அரசியலிலும் இது இன்னும் முக்கிய இடத்தைப் பிடிக்கிறது. தமிழ்நாடு இருமொழிக் கொள்கையை தொடர்ந்து பின்பற்றி வருகிறது, மற்றும் 2020 கல்விக் கொள்கையின் கீழ் மாணவர்களுக்கு அதிக தேர்வுகள் கிடைக்கின்றன.

கேள்வி:

இந்தி ஒரு கட்டாய மொழியாக இருக்க வேண்டுமா, அல்லது மொழி தேர்வு மாணவர்களின் விருப்பத்திற்கு விடப்படலாமா?