பயங்கரவாதம் நாடு, மொழி, மதம், சமூக அமைப்பு என ஏதற்கும் மதிப்பளிக்காத, மனிதகுலத்தைமேல்பார்வை நோக்க வைக்கும் கொடூர சக்தியாகும். சமீபத்தில் ஜம்மு‑காஷ்மீரின் பஹல்காம் பகுதியில் நடந்த கேவலமான தாக்குதல், அதனைச் சற்று முன் கர்நாடக முதல்வர் திரு சித்தராமையா “கோழைத்தனமான செயல்” என்று குறிப்பிட்டதோடு, “மனைவிகளும் குழந்தைகளும் கண் முன்னே கொல்லப்படுவது போலியான தைரியத்தின் வெளிப்பாடு” என்று தன் வெமத்தை வெளிப்படையாகத் தெரிவிப்பதன் மூலம், பயங்கரவாதத்தின் மனிதாபிமான விரோத முகத்தை குத்திக்காட்டியுள்ளார்.
அவரது கருத்துக்கள் மூன்று பரபரப்பான அம்சங்களைத் தெளிவாக அமைப்பவை: முதலாவது, பயங்கரவாத நடவடிக்கைகளுக்குள் எந்த வகைப் பாசம் அல்லது அனுதாபமும் ஊடுருவக் கூடாது என்ற எச்சரிக்கை; இரண்டாவது, மாநிலம்–மத்திய அரசு என்கிற நிர்வாகப் பிரிவைப் புறந்தள்ளி, “நாங்கள் மத்திய அரசுடன் இருக்கிறோம்” என்ற உறுதியான ஒருமித்த அணுகுமுறை; மூன்றாவது, எதிர்காலத்தில் இத்தகைய துயர சம்பவங்கள் நிகழவிடாது காக்கும் வகையில் கடும், விரைந்த நடவடிக்கை கேட்கும் அழைப்பு.
இந்தக் கோரிக்கையின் பின்னணியில் ஒரு பெரும் தத்துவம் இருக்கிறது: “பாதுகாப்பு” என்பது வெறும் ஆயுத பலத்திலோ கண்காணிப்பு கருவிகளிலோ ஃபைவர் டோம் ரக ஏவுகணையிலோ நிற்கும் ஒன்றல்ல; அது அரசியல், நிர்வாகம், காவல், உளவுத் துறை, நீதித்துறை, சமூக நல இயக்கங்கள் என அனைத்தையும் ஒருங்கிணைக்கும் பகிர்ச்சி வேலையே. பயங்கரவாதத்தை உற்றார் உறவினர், மத அடையாளம், பிராந்திய உணர்ச்சி என எந்த நிலையில் பார்த்தால் கூட, முடிவில் அது பொதுமக்களின் இயல்பு வாழ்க்கையை ஸ்தம்பிக்கும் பயங்கரக் கிடங்கு என்ற தெளிவு தேவை.
மத்திய அரசின் கட்டுக்கோப்புகள்—தேசிய விசாரணை அமைப்பு (NIA), உளவுத்துறை, ஆயுதப்படைகள், எடுபடையான சட்டம்–ஒற்றை முக வகை ஒரு அணிகுமிழ் என்றென்றும் போதாது. இவை பணிபுரியும் அமலாக்க வைப்புகள் தொடர்புடைய மாநில காவல் அமைப்புகளுடன் ஆழ துணைநிலைத் தொடர்பில் இயங்குகின்ற பொழுது மட்டுமே கடைசிக் கணத்தில் நிதானமான தாக்கங்கள் உருவாகும். சித்தராமையா இவ்விஷயத்தை நினைவுறுத்தும் விதமாக “மத்திய அரசு கடுமையான நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்” எனக் கூறும்போது, அவர் சுட்டுவது நிர்வாகத்தைப் பற்றிய தாக்குதலோ பொதுவாழ்க்கை சீரழிவோ அல்ல; மனித மரியாதையைப் பாதுகாப்பதற்கான உச்ச இலக்கையே.
மேலும், “பயங்கரவாதிகளுக்குச்_sympathy_ தேவை இல்லை” என்ற அவரின் வலியுறுத்தல், தீவிரவாதத்தைச் சமாளிப்பதில் இரண்டு முக்கிய அடிசாரங்களைத் சேர்த்து ஹோலிஸ்டிக் அணுகுமுறையை முன் வைக்கிறது:
- ஐகைக் குரல் – அரசியல் பன்னாட்டு ஆயுதக் கூட்டணிகள், ஊடகங்கள், மக்கள் அமைப்புகள் மற்றும் சமூக இதயத்தில் ஒரே மாதிரியில் பிறரும், “இது முற்றிலும் தவறு” என மொழி, மத்தியைத் தாண்டி எதிர்ப்பைக் கூட்ட வேண்டும்.
- அடிப்படை தடுப்புப் பொறுப்பு – பயங்கரவாதம் உருவாகும் சமூகச் சந்தர்ப்பங்களைத் தடுக்க அரசு முன்னேற்பாடு காட்ட வேண்டும்; வேலைவாய்ப்பும் கல்வியும் மாநில எல்லைக்கு அப்பாலும் உள்ள மக்கள் மனங்களில் நிரம்பி ஒட்ட வேண்டும்.
இத்தகைய முழுமையானப் பார்வையுடன் மத்திய அரசு நடவடிக்கை எடுக்க, மாநிலங்கள் துணை நிற்க, நீதித்துறையும் ஊடகங்களும் விழிப்புடன் செயல்பட, வன்முறைச் சம்பவங்கள் எதிர்காலத்தில் மறுமலர்ச்சி காணாமல் இருக்க முடியும். பஹல்காம் தாக்குதல் எனும் இருட்டை வருத்தக் கண்ணீரில் கரைத்தே ஓராண்டு பூரணக் காவலும் சீர்திருத்த நுட்பங்களும் முன்னேற்றப்பட வேண்டும். மனித குலப் பந்து விளையில் பயங்கரவாதம் ஒரு ஆட்டத்தடை; அதை ஒழிப்பது வில் சாயும் பேசிய செயல் அல்ல, ஒவ்வொரு குடிமகனின் அடிப்படை நீதி உரிமையை பாதுகாக்கும் அரசியல—not optional, but a democratic imperative.
