1970 ஆம் ஆண்டுக்குப் பிறகு லெபனான் சந்தித்த மாற்றங்கள், குறிப்பாக அதன் மத அமைப்பு மற்றும் அரசியல் நிலைப்பாட்டில் ஏற்பட்ட மாற்றங்கள், வரலாற்றிலேயே முக்கியமானதாகும். லெபனான், துவக்கத்தில் ஒரு கிறிஸ்தவமைய நாடாக இருந்தது, குறிப்பாக மரோனிய கிறிஸ்தவர்களின் ஆதிக்கத்தில். 1940 களில் பிரான்சு லெபனானை விடுத்த போது, லெபனானின் அரசியல் அமைப்பு மத அடிப்படையில் உருமாறியது. அதாவது, அரசியல் அதிகாரம், கிறிஸ்தவ, முஸ்லீம் மற்றும் துருச்சியப் பிரிவுகளுக்குள் பகுக்கப்பட்டது.
பாலஸ்தீன அகதிகள் வருகை:
லெபனான், பல காரணங்களால், குறிப்பாக 1948-இல் உருவான இஸ்ரேல்-பாலஸ்தீன பிரச்சினையின் விளைவாக பாலஸ்தீன முஸ்லீம்களை தற்காலிகமாக தங்கவைக்க நுழைய அனுமதித்தது. இந்த அகதிகள் தற்காலிகமாக இருக்கும் என்ற எதிர்பார்ப்பில் இருந்தார்கள், ஆனால் அவர்கள் தங்கள் வாழ்நாளின் பெரும்பகுதியை லெபனானில் வாழ்ந்தனர். 1970 களில் பாலஸ்தீனப் பலஸ்தீன விடுதலை அமைப்பும் (PLO) புனித யுத்தத்தில் ஈடுபட்டது. இதனால் லெபனானின் மதம் மற்றும் அரசியல் அமைப்பில் முக்கிய மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன.
லெபனானின் அரசியல் அமைப்பு மூன்று முக்கிய பிரிவுகளாக, கிறிஸ்தவர்கள், சுன்னி முஸ்லீம்கள் மற்றும் ஷியா முஸ்லீம்கள் இடையே அதிகாரத்தைப் பகிர்ந்து கொண்டிருந்தது. ஆனால் அகதிகளின் வருகையால், குறிப்பாக பாலஸ்தீன முஸ்லீம்களின் வருகையால், முஸ்லீம்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்தது, இதனால் அவர்கள் அதிகாரத்தை அதிகமாகக் கோரத் தொடங்கினர். இது நாட்டின் அரசியல் அமைப்பை அழுத்தத்தின் கீழ் கொண்டு வந்தது.
இந்தியாவுடனான ஒப்பீடு:
நீங்கள் லெபனானில் நிகழ்ந்த மாற்றங்களை இந்தியாவில் உள்ள இந்துக்களுக்கும் பொருந்தும் என்று கூறுகிறீர்கள். இந்தியாவிற்கு இது சாத்தியமானது என்ற ஒப்பீட்டைப் பார்க்கும்போது, இரண்டு நாடுகளும் மிக வேறுபட்ட வரலாறும் மத அமைப்புகளும் கொண்டுள்ளன. இந்தியா வரலாறாகவே ஒரு பன்மத, பன்முகத் தன்மை கொண்ட நாடாக இருந்து வருகிறது. இந்துக்களின் பெரும்பான்மை கொண்ட சமுதாயம் இருந்தாலும், இஸ்லாம், கிறிஸ்தவம், சீக்கியம், ஜைனீயம், மற்றும் பல்வேறு மதங்களைத் தாங்கி வருகிறது. லெபனான் கிறிஸ்தவமையமாக இருந்தபோது இஸ்லாமிய மதமே அதிக ஆதிக்கம் செலுத்தியது.
அகதிகளுக்கு, குறிப்பாக முஸ்லீம் அகதிகளுக்கு அடைக்கலம் அளிப்பதன் விளைவாக மத அமைப்பில் மாற்றங்கள் ஏற்படும் என்று குறிக்கிறது. இந்தியா வரலாறாகவே பல்வேறு காலங்களில் அகதிகளை அடைக்கலமாக கொண்டுள்ளது, குறிப்பாக திபெத் அகதிகள், இலங்கை தமிழர்கள், ரோஹிங்யா அகதிகள் போன்றவர்களுக்கு இடம் கொடுத்துள்ளது.
ஆனால், இந்தியாவின் பன்மத அடையாளம் மற்றும் சமூகவியல் சீரமைப்பு வித்தியாசமானது. வரலாற்று, கலாச்சார அடிப்படையில் இந்தியா பல்வேறு மதங்களைப் பொறுத்து நன்றாக இருக்கும் திறனை வளர்த்துள்ளது. அது ஒரு தேசமாக பன்முகம் கொண்ட சமுதாயத்தை தாங்கி வருகிறது. அதேசமயம், அகதிகள் குறித்த எந்த சமூக, மத மாற்றங்களுக்கும், பல்வேறு அரசியல், சட்ட நடைமுறைகள் கையாளப்பட்டு வருகின்றன.
தற்கால அரசியல் நிலை:
இன்றைய இந்தியாவில் முஸ்லீம் மற்றும் இந்து சமூகங்களில் இடையேயான அரசியல் விவாதங்கள் அதிகரித்து வருகின்றன. இதனால் சமூக மோதல்கள் அல்லது மத அடிப்படையிலான பிரச்சினைகள் சில பகுதிகளில் உருவாகின்றன. இருப்பினும், அகதிகளின் வருகை மற்றும் தங்கியிருக்கும் மக்கள் தொகை காரணமாக நாடு முழுவதும் மத அமைப்பில் ஒரு முக்கிய மாற்றம் ஏற்பட்டுவிடும் என்பதற்கான கூற்றிற்கு சமுக அரசியல் மற்றும் சட்ட அமைப்பில் கைகூடும் நிலைமைகள் பல உள்ளன.
கூச்சங்கள்: சிலர், குறிப்பாக இந்தியாவின் மதபோதகர்கள் மற்றும் மத அடிப்படையிலான அரசியல் இயக்கங்கள், அகதிகள், குறிப்பாக ரோஹிங்யா அகதிகள் போன்ற முஸ்லீம்களை நாட்டுக்குள் அனுமதிப்பதில் எச்சரிக்கை காட்டுகின்றனர். அவர்களின் கூற்று, இது இந்தியாவின் மத அமைப்பில் கட்டுப்படுத்த முடியாத மாற்றங்களை ஏற்படுத்தும் என்பதாகும்.
இருப்பினும், இந்தியாவின் பன்மதச் சூழல், சட்டம் மற்றும் ஒழுங்கு, மற்றும் மத ஒற்றுமைக்கு வலுவான அடிப்படைகள் இருப்பதால், ஒரு மிகப்பெரிய மாற்றம் நிகழ்ந்துவிடும் என்ற அபாயம் குறைவாகவே தோன்றுகிறது ஆனாலும் இஸ்லாமியத்தின் அபார வளர்ச்சி பாகிஸ்தான் ஜம்மு காஷ்மீர் போன்று உருவாகுமே என அச்சத்தில் பாரதம் .
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=HtzmGDsoD1I&w=845&h=491]
