பாகிஸ்தானில் குறிவைத்து கொலை: சிறுபான்மையினர் பாதுகாப்பு கேள்விக்குறி!
பாகிஸ்தானில் கடந்த சில ஆண்டுகளாகவே மத சிறுபான்மையினருக்கும், அரசை எதிர்ப்பவர்களுக்கும் எதிராக ஒருகட்டுக்கே செல்லும் கொடூரமான தாக்குதல்கள், கடத்தல்கள், மற்றும் கொலைச் சம்பவங்கள் அதிகரித்துள்ளன. இதனால் அந்த நாட்டில் மனித உரிமைகள், ஜனநாயகம், ஊடக சுதந்திரம் ஆகியவை கேள்விக்குறியாகி விட்டன.
செய்தியாளர் சந்திப்பு: உண்மையை மறைக்கும் நாடகம்
இந்நிலையில், பாகிஸ்தானின் ராணுவ தகவல் துறை பிரதிநிதி ஜெனரல் அகமது ஷெரிப் சவுத்ரி சமீபத்தில் உள்துறை செயலாளர் குர்ராம் முகமது ஆகாவுடன் இணைந்து இஸ்லாமாபாத்தில் பத்திரிகையாளர்களை சந்தித்தார். அவர், “பாகிஸ்தான் என்பது மத சுதந்திரம் உள்ள ஜனநாயக நாடு” என்று கூறியதைக் கேட்டு, உலகமே சிரித்தது என்றால் அது மிகையாகாது. பாகிஸ்தானின் நிலைமையை நன்கு அறிந்தவர்கள் இந்த வகையான பொய்கள் புதியவை அல்ல எனக் கூறுகிறார்கள்.
அஹ்மதியாக்கள் – துரோகத்தின் பலி
அஹ்மதியாக்கள் பாகிஸ்தானில் வாழத் தகுதியற்றவர்கள் போல நடத்தப்படுகிறார்கள். அவர்களது தொழுகை மையங்கள் முற்றிலும் நாசமாக்கப்பட்டுள்ளன. அரசு மற்றும் பொதுமக்கள் மூலமாகவே அவர்களுக்கு எதிரான தாக்குதல்கள் நடத்தப்படுகின்றன. அவர்கள் நாட்டை விட்டு வெளியேறவைக்கும் வகையில் ஒடுக்கப்படுகின்றனர்.
கிறிஸ்தவர்கள் – சாக்கடை பணிகளுக்கு மட்டுமே?
பாகிஸ்தானில் கிறிஸ்தவர்கள் பெரும்பாலும் சாக்கடை மற்றும் கழிப்பறைகளை சுத்தம் செய்யும் பணிகளில் மட்டுமே இருக்க அனுமதிக்கப்படுகிறார்கள். அவர்களை மனிதர்களாக மதிக்கவே முடியாது என்பது போல ஒரு அமைப்பு நிலவுகிறது. அவர்களின் வாழ்க்கைத் தரம் மிகவும் மோசமானதாகவே உள்ளது. சமூகத்திற்குத் தொடர்ந்து ஒதுக்கப்பட்டு, ஒடுக்கப்பட்ட நிலையில் அவர்கள் வாழ்வதற்கு தவிர வேறு வழியே இல்லை.
இந்து சிறுமிகள் – கடத்தல்கள், திருமணங்கள், மதமாற்றங்கள்
பாகிஸ்தானில் ஆண்டாண்டு காலமாக ஹிந்து சிறுமிகள் கடத்தப்பட்டு, வலுக்கட்டாயமாக திருமணம் செய்து வைக்கப்படுகின்றனர். இவர்களை மதம் மாற வைக்க உந்துதல் நடத்தப்படுகிறது. இது தொடர்ந்து நடந்துகொண்டே இருக்கிறது. சட்டமன்றம் மவுனமாகவும், நீதிமன்றங்கள் பக்கபாதுபட்டவையாகவும் இருக்கின்றன.
ஊடகங்கள் – மவுனத்தில் அடக்கப்படுகின்றன
பாகிஸ்தானில் ஊடக சுதந்திரம் என்பது ஒரு கற்பனை. ராணுவத்தையும் அரசையும் விமர்சிக்கும் பத்திரிகையாளர்கள் தாக்கப்படுகிறார்கள். சிலர் காணாமல் போகின்றனர். சிலர் தற்காலிகமாக கைது செய்யப்பட்டு தாக்கப்படுகிறார்கள். நிஜங்களை வெளியிடும் ஊடகங்களின் ஒளிபரப்புகள் தடைசெய்யப்படுகின்றன. இதற்கெல்லாம் சிறந்த எடுத்துக்காட்டு – சமீபத்தில் பலூச் பத்திரிகையாளர் ஒருவர் கொலை செய்யப்பட்ட சம்பவம்.
பலூசிஸ்தானில் அடக்குமுறை
1948ஆம் ஆண்டு பாகிஸ்தான், ராணுவத்தை பயன்படுத்தி பலூசிஸ்தானை ஆக்கிரமித்தது. அதன் பின்னர் தொடர் ராணுவ நடவடிக்கைகள், விமான தாக்குதல்கள், இடம்பெயர்வுகள், காணாமல் போனோர், புதைகுழி கொலைகள் என்று நிறைய சம்பவங்கள் இடம்பெற்றுள்ளன. பலூச் மக்கள் தங்களின் உரிமைகளுக்காக குரல் எழுப்புகிறார்கள் என்பதற்காகவே அவர்கள் குறிவைக்கப்படுகிறார்கள். அரசுக்கு எதிரான நினைப்பே விலக்கத்தக்கது என்பது போல நிலைமை உள்ளது.
மக்களின் நம்பிக்கையைப் பெற்ற மஹ்ரங் பலோச்
பலூச் மக்களின் உரிமைக்காக போராடும் டாக்டர் மஹ்ரங் பலோச், பாகிஸ்தான் அரசை அச்சத்தில் ஆழ்த்தியிருக்கும் முக்கியமான நபர். அவர் சமீபத்தில் “Time 100” பட்டியலில் இடம் பெற்றதுடன், அமைதிக்கான நோபல் பரிசுக்கும் பரிந்துரைக்கப்பட்டுள்ளார். அவரை மக்கள் கடவுளைப் போல நேசிக்கிறார்கள் என்ற அளவுக்கு அவர் வெற்றிகரமான தலைவி.
ஆனால், பாகிஸ்தான் ராணுவத்தின் முகமாக இருக்கும் அகமது ஷெரிப் சவுத்ரி, “மஹ்ரங் பலோசுக்கு மக்கள் ஆதரவு இல்லை” என்று கூறுவது, உண்மையை அறிந்தவர்கள் கண்களில் தூசி போட்டது போலவே உள்ளது.
பாகிஸ்தான் – பொய் பிரசாரத்தின் பையன்
பாகிஸ்தான், பலூசிஸ்தான் பிரச்சினையை மறைக்க இந்தியா மீது பொய்யான குற்றச்சாட்டுகளை சுமத்துகிறது. இந்தியா பலூச் ஆயுதக்குழுக்களை ஆதரிக்கிறது என்கிறார்கள். ஆனால் உண்மை என்ன? பலூசிஸ்தானில் ஐந்து பெரும் ராணுவ நடவடிக்கைகள் நடத்தி, ஆயிரக்கணக்கான பலூச் பொதுமக்களைக் கொன்றது பாகிஸ்தான் தான். இந்தியா இந்த நடவடிக்கைகளில் எங்கேயும் இல்லை.
மனித உரிமை மீறல்களை மூடி மறைக்கும் முயற்சி
பாகிஸ்தான் அரசு, தனது மனித உரிமை மீறல்களை நியாயப்படுத்துவதற்காக, புற உலகில் கபட நாடகம் நடத்துகிறது. வெளிநாட்டு தூதரகங்களுக்கு பொய்கள் பேசப்படுகிறது. ஐ.நா கூட்டங்களில் இரட்டை வேடம் போடப்படுகிறது. நாட்டின் உள்ளமைவுகளை சீர்திருத்துவதற்குப் பதிலாக, பொய்கள் பேசுவதில்தான் அவர்கள் வல்லவர்.
பாகிஸ்தானில் தற்போது நிலவும் அரசியல் மற்றும் சமூக சூழ்நிலைகள், அந்த நாட்டின் நம்பிக்கையை, ஜனநாயகத்தை, மனித உரிமைகளை, சிறுபான்மையினரின் பாதுகாப்பை—all question marks. அங்கே சட்டம் என்பது ஒருபக்கம். அதனை நடைமுறைப்படுத்தும் அதிகாரிகள் மற்றும் அமைப்புகள் முற்றிலும் வேறுபட்டதாக செயல்படுகின்றன.
சிறுபான்மையினரின் உரிமைகள் மீறப்படுகின்றன. அரசுக்கு எதிராகக் குரல் கொடுப்பவர்களை அடக்கும் கொடூர நாடாகவே பாகிஸ்தான் மாறியுள்ளது. இந்த நிலையை சரி செய்யும் வரை, பாகிஸ்தானின் எந்தக் கருத்தும், எந்தக் குற்றச்சாட்டும் சர்வதேச அளவில் நம்பப்படக்கூடாது என்பதே உண்மை.
பாகிஸ்தானில் குறிவைத்து கொலை: சிறுபான்மையினர் பாதுகாப்பு கேள்விக்குறி! AthibAn Tv