சுப்பிரமணிய சுவாமி & வள்ளி-தெய்வானை அம்மன் தல வரலாறு:
விஸ்வாமித்திரர் தவம் செய்தபோது, அவரின் முன் சிவபெருமான் தோன்றினார். சிவன், திரிபுரசுந்தரி தேவியை மனதில் வைத்து தவம் புரிந்தால், பிரம்மரிஷி பட்டம் பெறலாம் என அறிவுரை வழங்கினார். அதன்படி, விஸ்வாமித்திரர் திரிபுரசுந்தரியை நோக்கி தவமிருக்கத் தொடங்கினார்.
தவத்தின் பலனாக, தேவி அவரது முன் எழுந்தருளினாள். விஸ்வாமித்திரர், தேவியின்额த்தில் திலகம் இட்டார். அதனையடுத்து தேவி குளத்தில் தன் பிரதிபலிப்பை பார்த்தபோது, குங்குமம் நீரில் விழுந்தது. அதே தருணத்தில், அந்தக் குளத்திலிருந்து தெய்வீக ஒளி வெளிப்பட்டது. பின்னர் மூன்று முகங்கள் தோன்றின. அவை ஒன்றிணைந்து நான்கு முகங்களுடன் கூடிய ஒரு சிறப்பானMurugan உருவம் தோன்றியது. இதைப் பார்த்த திரிபுரசுந்தரி, அந்தMurugan உருவத்தை அணைத்து வணங்கினாள். இவ்வுருவமே சதுர்முக முருகன். இவ்வMurugan தான் வேண்டிய வரங்களை அருள்வார் என தேவி விஸ்வாமித்திரரிடம் கூறினாள்.
பின்னர், ஆடு மேய்க்கும் ஒரு சிறுவன், விஸ்வாமித்திரரை முருகன் கோயிலுக்குத் தூண்டினான். அங்கு சென்றபோது, அவருக்கு பால திரிபுரசுந்தரி மற்றும் சதுர்முக முருகன் தரிசனம் கொடுத்தனர். அந்த தரிசனத்தின் மூலம், விஸ்வாமித்திரரின் அகம்பாவம் அழிந்து விட்டது. இதனையடுத்து, அங்கு வந்த வசிஷ்டர், அவருக்கு “பிரம்மரிஷி” பட்டத்தை அளித்தார்.
கோயிலின் சிறப்பம்சங்கள்:
முருகனின் வலது கரத்தில் சங்கு முத்திரையும், இடது கரத்தில் சக்கர முத்திரையும் காணலாம். மார்பில் கவுரி சங்கரர் ருத்ராட்சம் அணிந்தருளுகிறார். சதுர்முக முருகனுக்கு பாலில் குங்குமம் சேர்த்து அபிஷேகம் செய்தால், திருமண தடை மற்றும் செவ்வாய் தோஷம் நீங்கும் என நம்பப்படுகிறது.
இத்தலத்தில் ஒரு விசேஷம் என்னவென்றால் — “திண்டு திண்டாக” (மழைசிந்தல் போல்) கல்மழை பெய்தது என கூறப்படுகிறது. மேலும், ஆடு மேய்க்கும் சிறுவனாக முருகன் வந்து கோயிலுக்குப் பாதை காட்டியதால், அந்த ஊர் சின்னான் பட்டி (இப்போது சின்னாளப்பட்டி) என்றழைக்கப்படுகிறது.
அமைவிடம்:
இக்கோயில் திண்டுக்கல்லில் இருந்து 11 கிலோமீட்டர் தூரத்தில், மதுரை நோக்கி செல்லும் பாதையில் உள்ளது.
கோயில் நேரம்:
காலை 7 மணி முதல் 11 மணி வரை, மாலை 5 மணி முதல் 8.30 மணி வரை திறந்திருக்கும்.
