‘தண்டகாரண்யம்’ விமர்சனம் – மனதை உலுக்கும் உண்மைச் சம்பவம் எப்படி சினிமாவானது?
‘இரண்டாம் உலகப்போரின் கடைசி குண்டு’ மூலம் வித்தியாசமான கதையமைப்பை அறிமுகப்படுத்திய அதியன் ஆதிரையின் இரண்டாவது முயற்சி இது. வணிகச் சமரசமின்றி சமூக அக்கறையுடன் படங்களை உருவாக்கும் பா.ரஞ்சித் தயாரித்த படைப்பாக வெளியாகியுள்ள தண்டகாரண்யம், எதிர்பார்ப்பை எப்படி நிறைவேற்றுகிறது என்பதைப் பார்ப்போம்.
மலைப்பகுதி கிராமத்தில் வனத்துறையில் பணிபுரியும் முருகன் (கலையரசன்), சில காரணங்களால் வேலை இழக்கிறார். அவரது அண்ணன் சடையன் (அட்டகத்தி தினேஷ்) பழங்குடி மக்களின் உரிமைக்காக போராடுபவர். முருகன் ஜார்க்கண்டில் துணை ராணுவத்தில் சேர, அங்கு நடக்கும் பயிற்சிகளும், நக்சல் ஒழிப்பு நடவடிக்கைகளின் பெயரில் நடக்கும் கொடுமைகளும் அவரின் வாழ்க்கையை எவ்வாறு மாற்றுகின்றன என்பதே கதையின் மையம்.
2008-ம் ஆண்டை அடிப்படையாகக் கொண்டு, ராமாயணத்தில் குறிப்பிடப்பட்ட தண்டகாரண்யம் போலவே காடுகளில் நடைபெறும் சம்பவங்களுடன் கதை நகர்கிறது. அதிகாரிகளின் ஒடுக்குமுறை, பழங்குடி மக்களின் மீதான வன்முறை – எதையும் குறைக்காமல், மனதை பதற வைக்கும் பாணியில் இயக்குநர் காட்டியுள்ளார்.
கதை முழுக்க சீரியஸ் ஆக இருந்தாலும், வேகமான திரைக்கதை பார்வையாளரை கட்டிப்போடுகிறது. பயிற்சி முகாமில் நடக்கும் கொடூரங்கள், கலையரசன்–ஷபீர் கல்லரக்கல் மோதல்கள், குறிப்பாக சமையலறை சண்டைக் காட்சி – அனைத்தும் ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றன.
நடிப்பில் கலையரசன் அசத்துகிறார்; தினேஷ் பேசும் வசனங்கள் பாராட்டை அள்ளுகின்றன. ‘சார்பட்டா’வுக்குப் பிறகு ஷபீர் கல்லரக்கலின் ‘அமிதாப்’ வேடம் பேசப்படும் கதாபாத்திரமாக மாறியுள்ளது. பாலசரவணன், யுவன் மயில்சாமி, வின்சு ரேச்சல் சாம், ரித்விகா ஆகியோரும் தங்கள் பங்களிப்பை சிறப்பாகச் செய்துள்ளனர்.
ஒளிப்பதிவில் பிரதீப் காளிராஜா, வனத்தை காதலுக்கும் அச்சத்திற்கும் பொருந்தும் விதமாக காட்சிப்படுத்தியுள்ளார். ஜஸ்டின் பிரபாகரனின் பின்புல இசை, குறிப்பாக வரும் ஒப்பாரி, பார்வையாளரை உலுக்குகிறது. இளையராஜாவின் பாடல்கள் சரியாகப் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன.
இருப்பினும், தினேஷுக்கான ஹீரோயிசம் ஓரளவு அதிகமாகவும், பெண்களுக்கு குறைவான முக்கியத்துவமும் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. இரண்டாம் பாதி இன்னும் செறிவாக இருந்தால் சிறப்பாக இருந்திருக்கும். ஆனால் இக்குறைகளைத் தாண்டியும், உண்மையும் கற்பனையும் இணைத்து அதிகார வன்முறைகளை வெளிப்படுத்திய தண்டகாரண்யம், கண்டிப்பாக பேசப்பட வேண்டிய படைப்பாகும்.
