திருமணம் மற்றும் அதன் சட்ட ரீதியான அம்சங்கள்
திருமணம் என்பது மனிதகுலத்திற்குப் பரந்த பாரம்பரியத்தையும் சமூக ஒழுங்கையும் வழங்கும் முக்கியமான நடைமுறையாகும். உலகின் ஒவ்வொரு சமூகத்திலும் திருமணத்தின் முக்கியத்துவம் மாறுபட்டாலும், அதன் அடிப்படை நோக்கம் ஒன்றே: குடும்பத்தை உருவாக்குதல், ஒழுங்கை நிலைநிறுத்துதல், மற்றும் பிறவியைத் தொடர்ந்து பேணுதல்.
சமூகத்தின் வளர்ச்சியுடன் திருமணத்தைச் சுற்றியுள்ள சட்டங்களும் மாறிவருகின்றன. இந்த கட்டுரையில், திருமணத்தின் சட்ட ரீதிகள், விவாகரத்து சட்டங்கள் மற்றும் சமகால லிவ்-இன் உறவுகளின் சட்ட அம்சங்களை விரிவாக ஆராயலாம்.
திருமண சட்டங்கள்: ஒரு வரலாற்றுப் பார்வை
திருமண சட்டங்கள் அண்டை நாடுகளின் மதிப்பீடுகளிலிருந்து இந்திய சமூகத்திற்கு பரவலாக எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டன.
- வசூல்காண ஆங்கிலேய ஆட்சியினர் இந்தியாவில் திருமணத்தை ஒழுங்குபடுத்த, மதத்தின் அடிப்படையில் தனித்தனியான சட்டங்களை உருவாக்கினர்.
- இந்து திருமண சட்டம் (1955).
- முஸ்லிம் நிகாஹ் சட்டங்கள் (1937).
- கிறிஸ்தவ திருமண சட்டம் (1872).
- சுதந்திர இந்தியா: சமூக நலனுக்காக பொதுச் சிவில் சட்டம் உருப்பெற்றது, அதன்மூலம் மதப்பிரிவுகளின் அடிப்படையில் இல்லாமல் திருமணங்களைச் சட்டப்படி பதிவு செய்யும் நிலைமையை உருவாக்கியது.
திருமண வயது: சட்டப்படி விதிகள்
- ஆண்களுக்கு 21 வயது மற்றும் பெண்களுக்கு 18 வயது:
- சிறுமணத்தை தடுக்கும் முக்கியமான சட்டமாக இது கருதப்படுகிறது.
- காப்பீட்டு கல்வி, பொருளாதார சுதந்திரம் மற்றும் சமூக வளர்ச்சிக்காக இந்த வயது வரம்புகள் நிர்ணயிக்கப்பட்டன.
- சிறுமணத்தால் பாதிக்கப்படும் சுகாதாரம் மற்றும் பெண்களின் உரிமைகளை பாதுகாக்கும் சிறந்த வழி இது.
- சட்டரீதியான பதிவு:
- மதசடங்குகள் எதுவாக இருந்தாலும் திருமணத்தை அரசு அலுவலகத்தில் பதிவு செய்ய வேண்டும்.
- பதிவு இல்லாத திருமணங்கள் சட்ட ரீதியாக செல்லாது என அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
விவாகரத்து: காரணங்களும் சட்ட விளக்கமும்
திருமணத்தில் நெருக்கடிகள் ஏற்பட்டால், சட்டத்தின் அடிப்படையில் விவாகரத்து பெறலாம்.
- விவாகரத்து பெறுவதற்கான காரணங்கள்:
- கணவன் அல்லது மனைவியால் உடல் ரீதியான உறவுக்கு தகுதியில்லாதவர்கள் என நிரூபிக்கப்பட்டால்.
- தகுதியற்ற நடத்தைகள்:
- வன்முறைகள், உடல்முறைகள் அல்லது மனத்தடுமாற்றங்கள்.
- மனநலப் பிரச்சினைகள் அல்லது மதம் மாறுதல்.
- குறைந்தது 2 ஆண்டுகள் தனியாக வாழ்ந்தல்:
- இருவரும் தனித்தனியாக வாழ்ந்த பின், விவாகரத்து கோருவதற்கான உரிமை சட்டப்படி வழங்கப்படுகிறது.
- அதிக முக்கிய அம்சங்கள்:
- திருமணம் நடந்த ஒரு ஆண்டிற்குள் விவாகரத்து கோர அனுமதி இல்லை, எவ்வித அரியச் சந்தர்ப்பங்களில் மட்டுமே இது அனுமதிக்கப்படுகிறது.
லிவ்-இன் உறவுகள்: புதிய சமுகத்தின் புதுப்பாடு
நவீன சமுதாயத்தில், திருமணத்திற்கு மாற்றாக, லிவ்-இன் உறவுகள் (சந்தித்துப் பிறகு ஒரு வீட்டில் வாழ்தல்) உருவாகி வருகின்றன.
- சட்டப்படி தேவைகள்:
- லிவ்-இன் உறவை மாவட்ட நிர்வாக அலுவலகத்தில் பதிவு செய்ய வேண்டும்.
- இது பின் ஏற்பட்ட பிரச்சனைகளுக்கு சட்ட ரீதியான ஆதாரம் தருகிறது.
- குழந்தைகளின் உரிமை:
- லிவ்-இன் உறவிலிருந்து பிறக்கும் குழந்தைகள், சட்டபூர்வமாக பெற்றோரின் சொத்து உரிமைகளை பெற தகுதியானவர்களாக கையாளப்படுகின்றனர்.
- விலக்குகள்:
- சிறார்களும் திருமணமானவர்களும் லிவ்-இன் உறவில் இடம் பெறக் கூடாது.
- இளைஞர்கள் 21 வயதுக்கு கீழ் இருக்குமானால், பெற்றோர் அனுமதி கட்டாயம்.
- தண்டனைகள்:
- லிவ்-இன் உறவுகளை பதிவு செய்யாவிட்டால் மூன்று மாதங்கள் வரை சிறைத் தண்டனை விதிக்கப்படும்.
சமூகச் சிக்கல்களும் தீர்வுகளும்
- சமூக எதிர்ப்பு:
- திருமணம் மற்றும் லிவ்-இன் உறவுகள் பற்றிய எண்ணங்களின் மோதல்.
- பின்புற கிராமப்புறங்களில் இவற்றைப் பற்றி விழிப்புணர்வு இல்லாததால் பெண்கள் அதிக பாதிப்புகளுக்கு உள்ளாகிறார்கள்.
- சட்ட முறைப்படுத்தல்:
- ஒரே மாதிரி சட்டங்களை அனைத்து சமூகங்களுக்கும் கொண்டு வருவது சமூக நலனுக்கான புது முயற்சியாக அமையும்.
- லிவ்-இன் உறவுகள் குறித்து மக்கள் மனதில் ஏற்படும் குழப்பங்களை சரிசெய்ய சமூகமளிப்புகள் தேவை.
முடிவுரை
திருமணம் மற்றும் லிவ்-இன் உறவுகள் தொடர்பான சட்டங்கள் சமூகத்தின் வளர்ச்சிக்கான அடிப்படையாகும். இவை எளிதாக செயல்படுத்தப்படும்போது, ஒழுங்கையும், பாதுகாப்பையும் உறுதிப்படுத்த முடியும்.
இன்றைய நவீன உலகில், பெண்களுக்கும் ஆண்களுக்கும் சம உரிமைகளை வழங்கும், அன்றாட பிரச்சனைகளுக்கு சட்ட ரீதியான தீர்வுகளை வழங்கும் வகையில், திருமணம் தொடர்பான சட்டங்களை சிறப்பாக சீரமைப்பது தேவை.
சமூகத்தில் ஒழுக்கத்தை உருவாக்கும் ஒரு நல்ல சட்டம் மட்டுமே சிறந்த மனித வாழ்வை உருவாக்கும்!
