ஒரே நாடு, ஒரே தேர்தல் – அரசியல் விவாதமும் தேசிய நலனும்
மத்திய அரசு நாடாளுமன்றத்துக்கும் சட்டமன்றத்துக்கும் ஒரே நேரத்தில் தேர்தல் நடத்தும் திட்டத்தை முன்னெடுத்து வருகிறது. “ஒரே நாடு, ஒரே தேர்தல்” என்ற கருத்து அரசியல், நிர்வாகம், மற்றும் ஜனநாயக அமைப்புகளின் அடிப்படை அம்சங்களை மாற்றும் ஒரு பெரிய முயற்சியாக கருதப்படுகிறது. இது தொடர்பாக மத்திய சட்டத்துறை மந்திரி அர்ஜுன் ராம் மெக்வால் உறுதியாகக் கூறியுள்ளதுடன், இதன் முக்கியத்துவத்தையும் விளக்கியுள்ளார்.
மத்திய அரசின் நிலைப்பாடு
மத்திய அரசு இந்த திட்டத்தை செயல்படுத்துவதில் உறுதியாக உள்ளது. தேர்தல் ஆணையம், நிதி ஆயோக், மற்றும் முன்னாள் ஜனாதிபதி ராம்நாத் கோவிந்தின் தலைமையிலான உயர்மட்ட குழு இந்த திட்டத்திற்கு ஒப்புதல் அளித்துள்ளன. நாடாளுமன்றத்திலும் இது தொடர்பான இரண்டு மசோதாக்கள் தாக்கல் செய்யப்பட்டு, அவற்றின் ஆய்வு நாடாளுமன்றக் குழுவால் மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகிறது.
1952, 1957, 1962, மற்றும் 1967 ஆகிய ஆண்டுகளில் நாடாளுமன்றத்திற்கும் சட்டமன்றத்திற்கும் ஒரே நேரத்தில் தேர்தல் நடந்ததைக் குறிப்பிடும் மத்திய அரசு, இதன் மூலம் நாட்டின் அரசியல் நிலைமை உறுதியாக இருக்கும் என்றும், தொடர்ந்து தேர்தல்களில் ஈடுபடும் செலவுகள் மற்றும் நிர்வாக சிக்கல்கள் குறையும் என்றும் வலியுறுத்துகிறது.
எதிர்க்கட்சிகளின் எதிர்ப்பு
முதன்மையாக, எதிர்க்கட்சிகள் இந்த திட்டத்திற்கு கடுமையாக எதிர்ப்புத் தெரிவித்துள்ளனர். மாநில அரசுகளின் தன்னாட்சி மற்றும் மாநில அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் அடிப்படை உரிமைகள் குறையும் என்று அவர்கள் அச்சம் வெளியிட்டுள்ளனர். மேலும், நாடு முழுவதும் ஒரே நேரத்தில் தேர்தல் நடத்துவதால், மாநில அரசியல் விஷயங்கள் தேசிய அரசியலால் மூடிவிடப்படும் என்றும், மக்கள் சார்ந்த பிரச்சினைகள் புறக்கணிக்கப்படும் என்றும் எதிர்ப்பாளர்கள் கருதுகின்றனர்.
திட்டத்தின் சாத்தியமான பயன்கள்
- நிதி மிச்சப்படுத்தல் – தொடர்ந்து நடைபெறும் தேர்தல்களால் ஏற்படும் மொத்த செலவை குறைக்கும்.
- நிர்வாக சுமை குறைப்பு – காவல்துறை மற்றும் நிர்வாக அமைப்புகளுக்கு ஏற்படும் குறுக்கீடுகள் குறையும்.
- புதிய திட்டங்கள் செயல்படுத்தும் சாத்தியக்கூறு – ஒவ்வொரு தேர்தலுக்காகத் திட்டங்கள் நிறுத்தப்படாமல் தொடர்ச்சியாக செயல்படுத்த முடியும்.
சிக்கலான அம்சங்கள்
- அரசியல் பலம் அதிகரிப்பு – பெரிய கட்சிகளுக்கு அதிக ஆதிக்கம் கிடைக்கலாம்.
- மாநில அரசுகளின் தன்னாட்சி பிரச்சனை – மாநில அரசுகளின் தனித்தன்மை குறையக்கூடும்.
- உரிமைமீறல் – இது அரசியல் சாசனத் திருத்தங்களை தேவைப்படும் என்பதால் சட்டரீதியான தடைகளும் உள்ளன.
