‘கிங்டம்’ விமர்சனம் – ‘ரெட்ரோ’, ‘சலார்’ கலந்த கலவையின் ஓர் முயற்சி!
2022-ஆம் ஆண்டு கிரிக்கெட்டை மையமாகக் கொண்டு வெளியான ‘ஜெர்சி’ திரைப்படத்தை இயக்கியவர் கவுதம் தின்னனூர். அந்த படம் தமிழ் உள்ளிட்ட பல மொழிகளில் பாராட்டை பெற்றது. தற்போது முற்றிலும் வேறுபட்ட கதையமைப்பில் விஜய் தேவரகொண்டாவுடன் இணைந்து உருவாக்கியுள்ள படம் தான் ‘கிங்டம்’.
முரட்டுத்தனமும், மின்னும் புத்திசாலித்தனமும் கொண்ட ஒரு காவல் தாழ் நிலை அதிகாரியான சூரி (விஜய் தேவரகொண்டா). சிறுவயதில் வீட்டை விட்டு ஓடிய தன்னுடைய அண்ணன் சிவாவை (சத்யதேவ்) தேடும் முயற்சியில் இருக்கிறார். தன்னுடைய மேல் அதிகாரியை அடித்ததால், ஒரு ரகசிய வேலையைச் செய்ய நேரிடுகிறது. இலங்கையின் அருகில் இருக்கும் ஒரு தீவில் பழங்குடியினருடன் வாழ்ந்து வரும் தனது அண்ணனை கண்டுபிடிக்க, அதே சமயம் கடத்தல் குற்றச்சாட்டில் ஈடுபடும் கும்பலை ஆராயும் வேலை இவரிடம் ஒப்படைக்கப்படுகிறது. சூரி தனது அண்ணனை கண்டாரா? அவர் பொறுப்பை நிறைவேற்றினாரா என்பதுதான் ‘கிங்டம்’ படத்தின் மையம்.
திரைப்படம் ஆரம்பத்திலேயே நேரடியாக கதைக்குள் நுழைகிறது. கதாநாயகன், அவரது நோக்கம், பின்னணி ஆகியவை சில நிமிடங்களில் தெளிவாகிறது. இதனால் பார்வையாளர்கள் எளிதில் கதையோடு இணைந்து விடுகிறார்கள். கதையின் முக்கிய பாத்திரமாக உள்ள அண்ணனை உடனடியாக அறிமுகப்படுத்தாமல், சிறிது காத்துக்கொள்ளச் செய்வது சுவாரஸ்யத்தை ஏற்படுத்துகிறது. இங்கிருந்து தொடங்கும் கதை இடைவேளை வரை ஓரளவு உற்சாகத்துடன் நகர்கிறது.
முதல் பாதியில் கதையை நன்கு அமைத்த விதம் கவுதம் தின்னனூரின் இயக்கத்தில் தெரிகிறது. மிகைப்படுத்திய ஹீரோ மாயாஜாலங்கள் இல்லாமல், நம்பிக்கையுடன் காட்சிகளை கொண்டு சென்றிருப்பது பாராட்டத்தக்கது. ஆனால், இரண்டாம் பாதியில் படத்தின் குறைகள் தென்பட ஆரம்பிக்கின்றன. முதல் பாதியில் நேராக சென்ற கதை, பின்பக்கம் தடுமாற ஆரம்பிக்கிறது.
‘ரெட்ரோ’, ‘சலார்’ ஆகிய திரைப்படங்களின் தாக்கம் இரண்டாம் பாதியில் அதிகம் தெரிகிறது. போலீஸ் இடமுள்ள உளவாளியை கண்டுபிடிக்கும் கதை முதல் கிளைமாக்ஸ் வரை கொஞ்சம் சுருக்கமாக இருந்திருந்தால் சிறப்பாக இருக்குமாயிருந்தது. ஆனால், தேவையற்ற நீட்டிப்புகள் படத்தில் சலிப்பை ஏற்படுத்துகின்றன. முக்கியமாக, கிளைமாக்ஸுக்குப் பின் காட்சிகளில் காணப்படும் கடுமையான வன்முறைகள் படத்திற்கு யு/ஏ சான்றிதழ் எப்படி கிடைத்தது என்பதே கேள்வியாகிறது. குழந்தைகளுடன் பார்க்க ஏற்றதல்ல.
விஜய் தேவரகொண்டாவுக்கு இது ஒரு முக்கியமான படம். காவலராகத் தொடங்கி இலங்கைக்கு சென்ற பிறகு அவரது மனநிலையில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களை அவர் உணர்ச்சியோடு நடித்திருக்கிறார். சத்யதேவ் கதையின் அண்ணன் வேடத்தில் நன்றாக நடித்துள்ளார். பாக்யஸ்ரீ போஸுக்கு முக்கியத்துவமில்லாத வேடம். வில்லனாக வரும் வெங்கடேஷ், தோற்றத்தில் சூர்யாவைப் போல் இருந்தாலும், நடிப்பில் வித்தியாசத்தை காட்டுகிறார்.
திரைப்படத்தின் உண்மையான ஹீரோக்கள் இசையமைப்பாளர் அனிருத் மற்றும் ஒளிப்பதிவாளர்கள் கிரிஷ் கங்காதரன், ஜோமோன் டி.ஜான் ஆகியோர்கள். குறிப்பாக படத்தின் ஆரம்பத்தில் வரும் பிரிட்டிஷ் காலக் காட்சிகளில் ஒளிப்பதிவு மற்றும் பின்னணி இசை சிறப்பாக உள்ளது. ஒளிப்பதிவு தெளிவாக பெரிய திரைக்கு ஏற்படைக்கப்பட்டதாகவே தோன்றுகிறது. இசையிலும், பின்னணி இசையிலும் அனிருத் தனது உச்சத்தை காட்டியிருக்கிறார். இரண்டாம் பாதியின் சலிப்பையும் அவரது இசை ஓரளவு சமன்செய்கிறது.
படத்தில் பல லாஜிக் பிழைகள் உள்ளன. ராணுவம் தேடும் பெட்டியை ஹீரோ எளிதில் எடுத்துச் செல்வதும், ஒரு போன் அழைப்பில் தப்பித்துவிடுவதும் நம்பிக்கை குறையச் செய்கின்றன. அண்ணன்-தம்பி உறவுகளில் உணர்ச்சி இல்லாததும் ஒரு குறையாக உள்ளது. கிளைமாக்ஸுக்கும் அதற்குமிடையில் எந்த உணர்வுப் பரிமாற்றமும் இல்லாதது நினைவில் கொள்ளத்தக்கது.
முதல் பாதியில் சுவாரஸ்யமான கதையம்சம் இருந்தாலும், இரண்டாம் பாதியில் அது முழுமையாக காணாமல் போனதால் ‘கிங்டம்’ படம் ஒரு மிதமான அனுபவமாகவே முடிகிறது. ‘ஜெர்சி’ மூலம் உணர்ச்சி பூர்வமான கதைகளை அழுத்தமாகச் சொல்லிய கவுதம் தின்னனூரிடமிருந்து இதுபோன்ற ஒரு சாதாரண படமே வந்திருக்கிறது என்பதே ஏமாற்றமாக இருக்கிறது.
