அமைச்சர் பொன்முடியின் சொத்துக்குவிப்பு வழக்கு – விடுதலைக்கு எதிராக உயர்நீதிமன்ற உத்தரவு: நீதியும் நாடும் எதிர்நோக்கும் பாதை
தமிழ்நாடு அரசியல் வரலாற்றில் சொத்துக்குவிப்பு வழக்குகள் பல்வேறு அரசியல்தலைவர்களைச் சூழ்ந்திருக்கும். பொது பணியாளர்களும், அமைச்சர்களும் தங்கள் பதவியின் வாயிலாக சுயநலத்திற்காக சொத்துக்களை சேர்த்ததாக குற்றஞ்சாட்டப்பட்ட பல சம்பவங்கள் முன்பு நிகழ்ந்துள்ளன. இதில், தமிழ்நாட்டின் மூத்த அமைச்சர் ஒருவரான க. பொன்முடி தொடர்பான சொத்துக்குவிப்பு வழக்கு சமீபத்தில் மீண்டும் மையக் கருத்தாக மாறியுள்ளது. இந்த வழக்கில் ஏற்பட்டுள்ள புதிய திருப்பங்கள், தமிழகத்தின் சட்ட அமைப்பும், நீதிமன்றத்தின் அதிகார வரம்பும், அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் வரையறைகளும் மீண்டும் விவாதிக்கப்பட வைக்கும் நிலையை உருவாக்கியுள்ளது.
பொன்முடி வழக்கு – பின்னணி:
1996 முதல் 2001ஆம் ஆண்டு வரை, போக்குவரத்துத் துறையின் அமைச்சராக பொன்முடி பதவியிலிருந்தார். இந்த காலகட்டத்தில், அரசு ஊழியர் சட்டத்தின் கீழ், அவரது வருமானத்திற்கு அதிகமாக சொத்துக்களை சேர்த்ததாக அழகாப்புரம் காவல் நிலையம் வழக்குப்பதிவு செய்தது. இந்த வழக்கு முதலில் விழுப்புரம் மாவட்ட நீதிமன்றத்தில் நடைபெற்று வந்தது.
அதன்பின் சில காரணங்களுக்காக, இவ்வழக்கு வேலூர் நீதிமன்றத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. இதனை அடுத்து, பொன்முடி மற்றும் அவரது மனைவி விசாலாட்சி, இருவரும் இந்த வழக்கிலிருந்து விடுதலை செய்யப்பட்டனர். ஆனால் இந்த விடுதலை தீர்ப்புக்கு எதிராக, தாமாக முன்வந்து சென்னை உயர்நீதிமன்றம் விசாரணையை தொடங்கியது என்பது முக்கியமான திருப்பமாக உள்ளது.
வழக்கு மாற்றம் தொடர்பான சட்ட கேள்வி:
இந்த வழக்கில் உயர்நீதிமன்றம் எழுப்பிய மிக முக்கியமான சட்டவியல் கேள்வி:
“ஒரு மாவட்டத்தில் நடைபெறும் வழக்கை, அந்த மாவட்டத்திற்குப் புறம்பாக உள்ள வேறு மாவட்ட நீதிமன்றத்திற்கு மாற்ற, அந்த மாவட்டத்தின் நிர்வாக நீதிபதி அதிகாரம் கொண்டவரா?”
இந்த கேள்வி, தமிழ்நாடு நீதித்துறை நிர்வாகத்தில் புதிய விவாதத்திற்கு வாயிலாக அமைந்துள்ளது. வழக்குகளை ஒரு மாவட்டத்தில் இருந்து வேறு மாவட்டத்துக்கு மாற்றுவது என்பது பொதுவாக உயர்நீதிமன்றத்தின் சட்டவழியான உத்தரவேண்டும் என்பதே நியாய முறையின் அடிப்படை. ஆனால் இந்த வழக்கில், விழுப்புரம் மாவட்ட நீதிமன்ற வழக்கை, வேலூர் மாவட்டத்திற்கு மாற்றும் வகையில் தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டதாகவும், இது முறையாகதல்ல என்ற வாதத்துடன் பொன்முடி தரப்பு நீதிமன்றத்தில் வாதிட்டது.
சட்டரீதியான சிக்கல்கள்:
இந்த வழக்கின் சூழலில் இரண்டு முக்கியமான சட்ட சிக்கல்கள் எழுகின்றன:
- நிர்வாக நீதிபதியின் அதிகார வரம்பு: ஒரு வழக்கை மாவட்டத்தில் இருந்து வேறு மாவட்டத்திற்கு மாற்ற, நிர்வாக நீதிபதிக்கு அதிகாரமுள்ளதா என்பது குறித்து சட்ட விளக்கம் தேவைப்படுகிறது. இது CrPC (Criminal Procedure Code) – இன் Section 408 & 409 பிரிவுகளின் வரம்புக்குள் வந்தாலும், மாநில உத்தரவு அல்லது உயர்நீதிமன்றத்தின் அனுமதி இல்லாமல் மாற்றம் ஏற்க முடியுமா என்பது முக்கிய கேள்வி.
- நியாயத்தின் அடிப்படை விதிகள்: வழக்கில் நியாயமான நடைமுறை பின்பற்றப்படவேண்டும். உரிய புறநிலை காரணமின்றி வழக்கை மாற்றுதல், வழக்கு குற்றவாளிகளுக்கு ஏதுவாக முடிவுக்கு வரச்செய்யும் என்ற சந்தேகம் எழுகிறது.
நீதிமன்றத்தின் தற்போதைய நிலைப்பாடு:
சென்னை உயர்நீதிமன்றம், இந்த வழக்கில் தாமாக முன்வந்து, அரசு மற்றும் பொன்முடி தரப்பினரிடம் விளக்கம் கோரியுள்ளது. இது முக்கியமான suo motu cognizance எடுத்த நடவடிக்கையாகும். அதாவது, இதற்காக யாரும் மேல்முறையீடு செய்யாமலேயே, நீதிமன்றம் சுயமாக வழக்கை விசாரணைக்கு எடுத்துக் கொண்டுள்ளது.
நீதிபதி, ஏப்ரல் 17 ஆம் தேதி விசாரணை தொடரும் எனக் கூறியுள்ளார். அதுவரை, தமிழக அரசு மற்றும் பொன்முடி தரப்பினர், வழக்கு மாற்றம் தொடர்பான சட்ட விளக்கத்தை அளிக்க வேண்டும் என உத்தரவிட்டுள்ளார்.
அரசியலியல் தாக்கம்:
இந்த வழக்கில் தமிழக அரசின் பதிலை உயர்நீதிமன்றம் கோருவது, சட்ட நிர்வாகத்திலும், அரசியல் சூழலிலும் பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும். காரணம்:
- பொன்முடி தற்போது தமிழ்நாடு உயர் கல்வித் துறை அமைச்சராக பதவி வகித்து வருகிறார்.
- அவர் DMK-வின் மூத்த தலைவர்; இவரைச் சூழ்ந்த எந்தவொரு குற்றச்சாட்டு கூடவே அரசியல் எதிரணிகளுக்கு ஆயுதமாக பயன்படுத்தப்படுகிறது.
- அவருக்கு எதிரான வழக்கு மீண்டும் சுடலாக உருவாகி, அரசியல் ஈகோவும், நீதித்துறை மேம்பாட்டும் தலையிடும் சூழல் உருவாகியுள்ளது.
சட்டம், நியாயம் மற்றும் நம்பிக்கை:
ஒரு வழக்கின் தீர்ப்பு எவ்வளவு நியாயமானது என்பதை நிர்ணயிப்பது, சாட்சிகள், ஆதாரங்கள் மற்றும் சட்ட நடைமுறைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது. ஆனால் சில சந்தர்ப்பங்களில், தீர்ப்பு வந்த பின்னர் கூட, நீதியின் முழுமை பற்றிய கேள்விகள் எழுகின்றன.
இந்த வழக்கில், பொன்முடி மற்றும் அவரது மனைவி இருவரும் விடுவிக்கப்பட்ட பிறகும், நீதிமன்றம் தானாகவே மேல்மட்ட விசாரணையை தொடங்குவது, நியாயத்திற்கு உரிய மரியாதையையும், மக்கள் நம்பிக்கையை நிலைநிறுத்தும் முயற்சியையும் காட்டுகிறது.
பொதுமக்கள் எதிர்பார்ப்பு:
பொது மக்கள், அரசியல் தலைவர்களை பற்றிய வழக்குகளில், நீதிமன்றம் நேர்மையான, துரிதமான முடிவுகளை வழங்க வேண்டும் என்பதையே எதிர்பார்க்கிறார்கள். காரணம், அரசு அதிகாரத்தின் நிழலில் சட்டம் பலவீனமடையும் என்ற அவநம்பிக்கை நிலவுகிறது.
இந்த வழக்கின் மீளாய்வு செயல்பாடு, அதனைப் போக்கு என்று கூற முடியாது. இது போல “மறைக்கப்பட்ட சிந்தனைகளை வெளிக்கொணரும் முயற்சி” எனவே பார்க்கப்படும்.
முடிவுரை:
அமைச்சர் பொன்முடி வழக்கில் தற்போது நிலவும் சூழல், சட்டம், நீதிமன்ற அதிகாரம், அரசியல் மற்றும் மக்கள் நம்பிக்கை – இவையனைத்தையும் மையமாகக் கொண்டுள்ளது. வழக்கு எவ்வாறு முடியும் என்பதை விட, வழக்கின் நடைமுறை, அதன் நேர்மை, மற்றும் அதிகார வரம்புகள் எப்படி கடைபிடிக்கப்படுகின்றன என்பதே மிகவும் முக்கியம்.
ஏப்ரல் 17ஆம் தேதி நடைபெறும் அடுத்த விசாரணை, இந்த வழக்கில் முக்கியமான கட்டத்தை உருவாக்கும் என்பதில் எந்த சந்தேகமும் இல்லை. தமிழக அரசு மற்றும் பொன்முடி தரப்பின் விளக்கங்கள், நீதியின் வாயிலாக உண்மை வெளிப்படுவதை உறுதி செய்யவேண்டும்.
