அமெரிக்காவின் கிரீன்லாந்து மீதான ஆசை: வரலாறு, பொருளாதாரம், மற்றும் நிலப்பரப்புப் பிரச்சினை
நாடுகளின் நிலப்பரப்பை கைப்பற்றுவதில், அமெரிக்கா தனது வரலாற்று காலத்திலேயே பல முறை முயற்சி செய்து வெற்றியும் கண்டுள்ளது. விலை கொடுத்து வாங்குதல் மற்றும் ராணுவ நடவடிக்கைகள் மூலம் நிலப்பரப்புகளை தன் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டுவரும் செயல் அமெரிக்காவிற்கு புதிதல்ல. இத்தகைய ஒரு முயற்சியாக, 2019-ம் ஆண்டு அதிபர் டொனால்டு ட்ரம்ப் கிரீன்லாந்தை வாங்க வேண்டும் என தன்னுடைய திட்டத்தை முன்வைத்தார். இது சர்வதேச அளவில் பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது.
அமெரிக்காவின் நிலப்பரப்பு வாங்கும் வரலாறு
அமெரிக்கா, வரலாற்றில் பல நாடுகளிடமிருந்து நிலப்பரப்புகளை வாங்கி தனது பரப்பை விரிவுபடுத்தியுள்ளது:
- 1803 – லூசியானா பகுதியை பிரான்ஸிடமிருந்து வாங்கியது.
- 1819 – ப்ளோரிடாவை ஸ்பெயினிடமிருந்து வாங்கியது.
- 1867 – அலாஸ்காவை ரஷ்யாவிடமிருந்து வாங்கியது.
- 1917 – வர்ஜின் தீவுகளை டென்மார்க்கிடமிருந்து பெற்றுக்கொண்டது.
- 1898 – ப்யூர்தொரிகாவை ராணுவ நடவடிக்கை மூலம் ஸ்பெயினிடமிருந்து கைப்பற்றியது.
இந்நிலையில், கிரீன்லாந்தையும் அமெரிக்கா தனது கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வர நினைத்தது.
கிரீன்லாந்து: நிலைப்பெயரின் முக்கியத்துவம்
கிரீன்லாந்து, டென்மார்க்கின் தன்னாட்சி பெற்ற பகுதியாகும். அதாவது, இது முற்றிலும் தனியாக ஒரு நாடாக இயங்கவில்லை. இதன் நிர்வாக பொறுப்பில் டென்மார்க் உள்ளது. 2.1 மில்லியன் சதுர கிலோமீட்டர் பரப்பளவைக் கொண்ட கிரீன்லாந்து, உலகின் மிகப்பெரிய தீவாகும். ஆனால், இங்கு வாழ்வோர் எண்ணிக்கை மிக குறைவாக, சுமார் 56,000 மக்கள் மட்டுமே வாழ்கின்றனர்.
90% நிலப்பரப்பு பனிப்பாறைகளால் மூடப்பட்டுள்ளதால், மக்கள் பெரும்பாலும் கடற்கரையை ஒட்டி வாழ்கின்றனர். கிரீன்லாந்தில் அரிய கனிம வளங்களும் இயற்கை எரிவாயுவும் நிறைந்துள்ளன.
கிரீன்லாந்தின் புவியியல் முக்கியத்துவம்
கிரீன்லாந்து உலக வரைபடத்தில் முக்கிய இடத்தைக் கொண்டுள்ளது. இது ஐரோப்பாவுக்கும் வட அமெரிக்காவுக்கும் இடையில் உள்ள ஓர் இடத்தில் அமைந்துள்ளது.
- ஆர்டிக் பகுதியின் உச்சியில் இருப்பது, அந்நிலப்பரப்பை ராணுவ மற்றும் பொருளாதார ரீதியாக முக்கியமானதாக்குகிறது.
- உலகளாவிய சூழலில் ஆர்டிக் போக்குவரத்து வழியை அமைத்தல், கிரீன்லாந்து மீது அமெரிக்கா விரும்பும் ஒரு முக்கிய காரணம்.
- அரிய தாதுப்பொருட்கள் மற்றும் எரிசக்தி வளங்கள் நிறைந்திருப்பது, அமெரிக்காவின் ஆக்கிரமிப்பு எண்ணங்களை தூண்டுகிறது.
அமெரிக்காவின் கிரீன்லாந்து மீது நீண்ட கால ஆசை
1860-ம் ஆண்டு முதல் அமெரிக்கா கிரீன்லாந்தை கைப்பற்றும் எண்ணத்தில் இருந்தது. 1867-ம் ஆண்டு, அமெரிக்க வெளியுறவுத்துறை கிரீன்லாந்து பாதுகாப்பு காரணத்தால் முக்கியமானது என அறிவித்தது.
1946-ம் ஆண்டு, அதிபர் ஹென்றி ட்ரூமேன், கிரீன்லாந்தை வாங்குவதற்கு அலாஸ்காவின் சில பகுதிகளுடன் சேர்த்து 100 மில்லியன் டாலர்கள் வழங்க முன்மொழிந்தார். ஆனால், டென்மார்க் இதனை மறுத்துவிட்டது.
2019-ம் ஆண்டு, டொனால்டு ட்ரம்ப் தனது முதல் அதிபர்துவ காலத்தில், கிரீன்லாந்தை வாங்க வேண்டும் எனக் கூறினார். டென்மார்க் இந்த யோசனையை தவறாகக் கருதி மறுத்தது.
அமெரிக்காவின் தற்போதைய முயற்சிகள்
அமெரிக்கா தொடர்ந்து கிரீன்லாந்தின் மீது முழு கவனத்தையும் செலுத்தி வருகிறது. ஆர்டிக் பகுதியில் சீனாவும், ரஷ்யாவும் தங்கள் ஆதிக்கத்தை விரிவுபடுத்துவதால், அமெரிக்கா இதனை ஒரு முக்கிய பாதுகாப்பு பிரச்சினையாகக் கருதுகிறது.
- ஆர்டிக் கடல் வழித்தடங்கள் வளர்ச்சி பெறும் போது, அங்கு தனது ஆதிக்கத்தை செலுத்த அமெரிக்கா முடிவு செய்துள்ளது.
- ஏவுகணை பாதுகாப்பு மற்றும் ரேடார் அமைப்புகளுக்காக, கிரீன்லாந்து முக்கிய இடமாக மாறியுள்ளது.
- காலநிலை மாற்றத்தால் உறைந்த கடல் பகுதிகள் கரையும் நிலையில், இயற்கை வளங்களைப் பயன்படுத்துவதற்கும் அமெரிக்கா திட்டமிடுகிறது.
கிரீன்லாந்து மற்றும் டென்மார்க்கின் பதில்
கிரீன்லாந்து மக்கள் தங்கள் தாயகத்தை விற்கக் கூடாது என்று உறுதியாகக் கூறினர். டென்மார்க்கும், அமெரிக்காவின் கோரிக்கையை கடுமையாக நிராகரித்தது.
டென்மார்க் தனது பாதுகாப்பு செலவினங்களை அதிகரித்து, கிரீன்லாந்துக்கு 1.5 பில்லியன் டாலர் நிதியை ஒதுக்கியுள்ளது. அமெரிக்கா ஒரு போர் நடவடிக்கையில் இறங்கினால், அதற்கெதிராக நேட்டோ நாடுகள் ஒற்றுமையாக பதிலடி கொடுக்கும் எனக் கூறப்படுகிறது.
கூடுதல் அபாயங்கள்
அமெரிக்கா கிரீன்லாந்தை கைப்பற்ற ஒரு ராணுவ நடவடிக்கையைத் தொடுக்குமானால், அது ஒரு மிகப்பெரிய சர்வதேச பிரச்சினையாக மாறலாம்.
- ரஷ்யா-உக்ரைன் போர் ஏற்கனவே உலகத்தையே பாதித்துள்ளது.
- கிரீன்லாந்தின் மீது அமெரிக்கா ஒரு நடவடிக்கை எடுத்தால், மூன்றாம் உலகப்போராக மாறும் என்று அரசியல் வல்லுநர்கள் கருதுகின்றனர்.
முடிவுரை
அமெரிக்காவின் நிலப்பரப்பை அதிகரிக்கத் திட்டமிடும் முயற்சிகள் தொடர்ந்தே வருகின்றன. ஆனால், கிரீன்லாந்து மக்களும், டென்மார்க் அரசும், இந்த யோசனையை முற்றிலும் நிராகரித்துள்ளதால், அமெரிக்கா எந்த வகையான அடுத்த நடவடிக்கையை எடுக்கும் என்பதை பொறுத்திருந்து பார்க்க வேண்டும்.