இதே நேரத்தில், இன்னொரு பதற்றம் உருவாகியுள்ளது. ஈரானின் அணு ஆயுதத் தளங்களை இஸ்ரேல் திடீரெனத் தாக்கியுள்ளது. யுரேனியம் செறிவூட்டல் நடைபெறும் முக்கிய இடமான ‘நடான்ஸ்’ தாக்குதலுக்குள்ளாகியுள்ளது. இதில் ஈரானின் முக்கிய ராணுவத் தலைவர் மற்றும் அணு விஞ்ஞானர்கள் கொல்லப்பட்டுள்ளதாக செய்திகள் தெரிவிக்கின்றன.
ஈரானின் அணு ஆயுத வளர்ச்சி இறுதிக்கட்டத்தை எட்டிவிட்டதாக இஸ்ரேல் நம்புகிறது. இது தங்களுக்கு மிகப் பெரிய அச்சுறுத்தலாக இருக்குமென்று நேதன்யாகு தலைமையிலான அரசு கருதுகிறது. தற்காப்புக்கான அத்தியாவசிய நடவடிக்கையாகவே இந்த தாக்குதலை இஸ்ரேல் விளக்குகிறது.
இறுதி வரை ஈரானின் அணுத் திட்டங்களை முழுமையாக அழிக்க வேண்டிய அவசியம் இருப்பதாகவும், இதற்காக அடுத்த சில நாட்களில் மேலும் தாக்குதல்கள் நடைபெறும் என்றும் இஸ்ரேல் அறிவித்துள்ளது.
சர்வதேச விமர்சனங்கள், எதிர்வினைகள், கண்டனங்கள் ஆகியவற்றைக் கவனிக்காமல், தங்கள் செயல் தங்களால் தீர்மானிக்கப்படும் ஒன்றாகவே இஸ்ரேல் இதைக் காண்கிறது. ஐநா உள்ளிட்ட அமைப்புகளின் அழுத்தங்கள் இப்போது இஸ்ரேலை எதுவும் செய்ய முடியாத நிலையில் உள்ளன.
விசித்திரமான சாயல் என்னவென்றால், இஸ்ரேல் மீது முன்வைக்கப்படும் குற்றச்சாட்டுகள் அனைத்தும் ஈரானுக்கும் பொருந்துகின்றன. ஈரானும் உலகத்தின் எதிர்வினைகளைப் பொருட்படுத்தாது, தன்னிலை அடிப்படையில் செயல்படுகிறது. இதுவே அதன் தனிச்சிறப்பாகவும் பார்க்கப்படுகிறது.
பல நாடுகள், இஸ்ரேல் மேற்கொண்ட தாக்குதலை, ஒழுக்கக்கேடான நடவடிக்கையாகவே பார்க்கின்றன. ஈரான் இதை நேரடியான போர்ஆலயமாகக் கருதி, கடுமையான பதிலடி வழங்கும் என அறிவித்துள்ளது. ட்ரோன் தாக்குதல்களும் இதற்குப் பின் தொடங்கியுள்ளன.
1988ம் ஆண்டுக்குப் பின், ஈரான் தனது நிலப்பரப்பில் வெளிநாட்டு தாக்குதலை சந்திப்பது இதுவே முதன்முறை. இதனால் ஈரான் மக்கள் நாட்டில் எதிர்ப்பை வலுப்படுத்தி, அரசுக்கு அழுத்தத்தை ஏற்படுத்தி வருகின்றனர்.
இந்தச் சம்பவம், இரு தரப்பினரிடையேயான மோதலை தீவிரப்படுத்தும் சூழலை உருவாக்கும். இதனால் ஹார்மஸ் கடற்பாலம் வழியாக செல்லும் கச்சா எண்ணெய் போக்குவரத்து பாதிக்கப்படலாம். எண்ணெய் விலை உயரும் சாத்தியம் உள்ளது. இருப்பினும், இந்தப் பதற்றம் மேற்கு ஆசியாவுக்குள் மட்டுமே நிலைக்கும், உலகளவில் பெரும் தாக்கம் ஏற்படாது என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.
ஈரானுக்குத் தன்னுடைய அடித்தள ஆதரவைப் பெரிதும் இழக்க நேரிடும். காரணம், உலக நாடுகள் ஈரானை நம்பத்தகுந்த நாடாகக் கருதுவதில்லை. இனி ஈரான், பிற நாடுகளுடன் நல்லுறவுகளை மேம்படுத்த வேண்டிய கட்டாயத்துக்குள்ளாகி உள்ளது.
இஸ்ரேலின் தாக்குதலைப் பல நாடுகள் கண்டிப்பாகக் கண்டிக்கும். சமாதானம் தேவை என்பதை வலியுறுத்தும். ஆனால், உண்மையில் இதைக் கட்டுப்படுத்தும் வலிமை உலக நாடுகளுக்கு இல்லை.
இறுதியாக, ஈரான் அதிபரின் கேள்வி உணர்வுப்பூர்வமானது: “அணு ஆய்வு மேற்கொள்வதற்கு எங்களுக்குத் தடை ஏன்?” என்ற கேள்வி மிகப் பொருத்தமானதாகும். ஏனெனில், அணு ஆயுதங்களைக் கைவிட தயாராக இல்லாத நாடுகள் மற்றவர்களைத் தடுப்பது நியாயமா?
உலக நன்மைக்காக, அணு ஆயுத தடைச் சட்டம் உண்மையில், முழுமையாக அமல்படுத்தப்பட வேண்டும். ஆனால், அதற்கு தொடக்கமே ஆயுதங்களை அழிக்க முன்வரும் எண்ணத்துடன் இருக்க வேண்டும். இந்தியாவின் மூத்த தலைவர் ராஜாஜி எடுத்துச் சென்ற வழி இதையே வலியுறுத்தியது. உலகின் மேம்பாட்டு நாடுகள் இது பற்றி ஆழமாக சிந்திக்க வேண்டிய காலம் இது தான்.
