இந்திய மக்கள்தொகையில் வெறும் 2 சதவீதத்தைக் கொண்ட ஹரியானா மாநிலம் 30 சதவீத ஒலிம்பிக் பதக்கங்களை வென்றுள்ளது.
அவர்களால் மட்டும் எப்படி சாதிக்க முடியும்? ஹரியானா மட்டும் எப்படி இவ்வளவு ஒலிம்பிக் சாதனை படைத்தவர்களை உருவாக்க முடியும்? இப்போது அதைப் பற்றிப் பார்ப்போம்.
1900 முதல் இந்தியா ஒலிம்பிக்கில் 38 பதக்கங்களுக்கு மேல் வென்றுள்ளது.
ஒலிம்பிக் வரலாற்றில் இந்தியாவின் தனிநபர் பதக்கங்களில் 30 சதவீதத்திற்கும் அதிகமானவை ஹரியானா மாநிலத்தைச் சேர்ந்த விளையாட்டு வீரர்களால் வென்றது குறிப்பிடத்தக்கது.
விவசாயத்தை பிரதானமாக கொண்ட ஹரியானா, இந்தியாவின் தடகள மையமாக உள்ளது.
ஹரியானாவின் சோனேபட் மாவட்டத்தில் உள்ள கிராமங்கள் சாம்பியன் மல்யுத்த வீரர்களை உருவாக்குவதற்கும், ஒலிம்பிக் பதக்கம் வென்ற ரவி குமார் தஹியா மற்றும் யோகேஷ்வர் தத் ஆகியோரை உருவாக்குவதற்கும் பிரபலமானது.
2020 டோக்கியோ ஒலிம்பிக்கிற்குச் சென்ற 126 பேர் கொண்ட இந்திய அணியில் ஹரியானாவைச் சேர்ந்த 31 பேரும், பஞ்சாப்பைச் சேர்ந்த 19 பேரும் இடம்பெற்றுள்ளனர்.
2020 இந்தியாவின் ஒலிம்பிக் பொற்காலம் என்று வரும்போது அது மிகையாகாது. இதில், தடகளப் போட்டியில் இந்தியாவுக்காக தனிநபர் பதக்கத்தில் தங்கம் வென்ற நீரஜ் சோப்ரா, மல்யுத்தத்தில் வெள்ளி வென்ற ரவிக்குமார் தஹியா, மல்யுத்தத்தில் வெண்கலம் வென்ற பஜ்ரங் புனியா ஆகியோர் ஹரியானாவில் உள்ள கிராமங்களைச் சேர்ந்தவர்கள். மேலும், வெண்கலம் வென்ற ஆண்கள் ஹாக்கி அணியில் ஹரியானா மாநிலத்தைச் சேர்ந்த நான்கு தனிநபர் வீரர்கள் இடம் பெற்றிருந்தனர்.
ஒலிம்பிக் வரலாற்றில் இந்திய விளையாட்டு வீரர்கள் 23 தனிநபர் பதக்கங்களை வென்றுள்ளனர். இதில் ஹரியானாவை சேர்ந்த 7 வீரர்கள் 7 பதக்கங்களை வென்று சாதனை படைத்துள்ளனர்.
துப்பாக்கிச் சுடுதல், ஈட்டி எறிதல், மல்யுத்தம், குத்துச்சண்டை, வில்வித்தை, ஹாக்கி, கோல்ப் என, ஹரியானாவைச் சேர்ந்த ஒலிம்பிக் வீராங்கனைகளின் சாதனைக்கு பல காரணங்கள் உள்ளன.
ஹரியானா தொடர்ச்சியான ஆக்கிரமிப்பு காரணமாக எல்லையில் அதன் புவியியல் இருப்பிடம் காரணமாக கொந்தளிப்பான வரலாற்றைக் கொண்ட மாநிலமாகும். எனவே, அந்த மாநில மக்கள் இயற்கையாகவே உடல் வலிமை மற்றும் விடாமுயற்சி போன்ற தனித்துவமான தற்காப்பு குணங்களைக் கொண்டுள்ளனர்.
ஹரியானா இளைஞர்கள் தங்கள் நேரத்தை விவசாயம் மற்றும் விளையாட்டுப் பயிற்சிகளில் செலவிடுகிறார்கள், பெரும்பாலும் கடினமான உடல் உழைப்பில் ஈடுபட்டுள்ளனர்.
குறிப்பாக, மல்யுத்தம் என்பது அரியானா மாநில கிராமங்களில் காலங்காலமாக பாரம்பரிய விளையாட்டாக இருந்து வருகிறது. ஹரியானாவில் உள்ள பெரும்பாலான கிராமங்களில் அதற்கான பயிற்சி மையங்கள் உள்ளன. அந்தப் பயிற்சிக் கூடங்களில் சிறுவர், சிறுமியர் சேறும் சகதியுமாகப் பயிற்சி செய்கிறார்கள். கிராமப்புற ஹரியானாவில், மல்யுத்தம் உடற்பயிற்சிக்கான சிறந்த விளையாட்டாக கருதப்படுகிறது.
ஹரியானாவின் மிகப்பெரிய மாவட்டமான பிவானி, இந்த மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த விஜேந்தர் சிங், விகாஸ் யாதவ் போன்ற சில தரமான குத்துச்சண்டை வீரர்களால் மினி கியூபா என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. பிவானியில் கிட்டத்தட்ட எல்லாப் பையன்களுக்கும் சண்டை போடத் தெரியும் என்பது ஆச்சரியமான உண்மை.
இந்திய அரசு மட்டுமின்றி, ஹரியானா மாநில அரசும் விளையாட்டு வீரர்களை ஊக்குவிக்கும் வகையில் நலத்திட்டங்களை செயல்படுத்தி வருகிறது.
டோக்கியோ ஒலிம்பிக்கில் வெள்ளிப் பதக்கம் வென்றவர்களுக்கு ரூ. 4 கோடியும், வெண்கலப் பதக்கம் வென்றவர்களுக்கு ரூ.2.5 கோடியும் ரொக்கப் பரிசு. மேலும், அரசு சலுகை விலையில் வீடுகளை வழங்கியுள்ளது. மேலும், மாநில அரசு வேலைகளில் விளையாட்டு வீரர்களுக்கு முன்னுரிமை அளிக்கப்படுகிறது.
மேலும் இந்தியாவின் ஒரே தங்கம் வென்ற நீரஜ் சோப்ராவுக்கு ரூ.6 கோடி ரொக்கப் பரிசு வழங்கப்பட்டது குறிப்பிடத்தக்கது.
ஹரியானாவில் பெரும்பாலான மக்கள் கிராமப்புறங்களில் வாழ்கின்றனர், அங்கு நவீன வாழ்க்கை முறை பழக்கம் இன்னும் ஊடுருவவில்லை.
அரிசியை விட மாவில் பத்து மடங்கு ஆற்றல், மாவை விட பாலில் பத்து மடங்கு ஆற்றல், பாலை விட இறைச்சி எட்டு மடங்கு ஆற்றல், இறைச்சியை விட நெய்யில் பத்து மடங்கு சக்தி என்று அர்த்த சாஸ்திரத்தில் சாணக்கியன் கூறியதை ஹரியானா மக்கள் பின்பற்றுகிறார்கள்.
ஹரியானா மக்கள் புரதம் நிறைந்த உணவுகளை உண்கின்றனர். குறிப்பாக தயிர், நெய், பால் அதிகம் சாப்பிடுவார்கள். திடமான உடலமைப்புடன் தடகளப் பயிற்சி பெற்றால், எந்த விளையாட்டிலும் சிறந்து விளங்குவது எளிது.
2024 ஒலிம்பிக்கில் பங்கேற்கச் சென்ற 117 இந்திய வீரர்களில் 24 பேர் ஹரியானாவைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
