புதிய கல்விக் கொள்கை மற்றும் தமிழகத்திற்கு கல்வி நிதி ஒதுக்கீடு – நீதிமன்றத்தில் மத்திய அரசின் விளக்கம்
அனைவருக்கும் கல்வி என்பது மனிதருக்கு அடிப்படை உரிமைகளில் ஒன்றாகும். இந்திய அரசியலமைப்பின் 21A பிரிவின் கீழ், 6 முதல் 14 வயதிற்குட்பட்ட குழந்தைகள் கட்டணமில்லா மற்றும் கட்டாயக் கல்வியைப் பெறுவது அவர்களின் உரிமையாக உள்ளது. இதை நடைமுறைப்படுத்தும் பொருட்டு 2009-ஆம் ஆண்டு “கல்வி உரிமை சட்டம்” (Right to Education Act – RTE) அமல்படுத்தப்பட்டது. இதில், தனியார் பள்ளிகளில் 25% இடங்களை ஏழை மற்றும் பின்தங்கிய மாணவர்களுக்கு ஒதுக்கி கல்வி வழங்கும் திட்டம் அமல்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
இந்த சட்டத்தின் கீழ், தனியார் பள்ளிகளில் படிக்கும் குழந்தைகளுக்கான செலவுகளை மாநில அரசு மற்றும் மத்திய அரசு இணைந்து ஏற்க வேண்டும் என்பதுதான் அடிப்படை நோக்கம். ஆனால் சமீபத்தில் சென்னையில் நடந்த நீதிமன்ற விசாரணையில், ஒரு முக்கிய பிரச்சனை வெளிச்சத்திற்கு வந்துள்ளது – தமிழகத்திற்கு அந்த நிதி மத்திய அரசு வழங்கவில்லை என்பது.
வழக்கின் தொடக்கம்:
கோவையைச் சேர்ந்த ஈஸ்வரன் என்பவர் சென்னை உயர் நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடுத்தார். அதில் அவர், கல்வி உரிமை சட்டத்தின் கீழ் தமிழக அரசு தனியார் பள்ளிகளில் 25% இடங்களை மாணவர்களுக்கு ஒதுக்கி கல்வி அளிக்கிறது, ஆனால் அதற்கான நிதியை மத்திய அரசு வழங்கவில்லை என குற்றம் சாட்டினார்.
இந்த வழக்கு, நீதிபதிகள் ஜி.ஆர். சுவாமிநாதன் மற்றும் வி.லட்சுமி நாராயணன் அமர்வில் விசாரணைக்கு வந்தது. நீதிபதிகள் மத்திய அரசிடம், இந்த நிதி ஏன் ஒதுக்கப்படவில்லை என்பதை தெளிவுபடுத்த வேண்டும் என உத்தரவிட்டனர்.
மத்திய அரசின் பதில்:
இந்த உத்தரவைத் தொடர்ந்து, மத்திய அரசு தனது பதிலை சமர்ப்பித்தது. அதில் அவர்கள், “புதிய தேசியக் கல்விக் கொள்கை (NEP – National Education Policy) 2020”-இல் மாநிலங்கள் ஒத்துழைப்பு தர வேண்டும், அதற்காக ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட வேண்டும் என்று குறிப்பிட்டுள்ளனர். ஆனால் தமிழக அரசு இதுவரை அந்த ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திடவில்லை என்பதன் காரணமாகவே கல்வி நிதி ஒதுக்கப்படவில்லை என மத்திய அரசு விளக்கம் அளித்துள்ளது.
தமிழகத்தின் நிலைப்பாடு:
தமிழக அரசு கடந்த 2020-ஆம் ஆண்டு முதலே புதிய கல்விக் கொள்கையை கடுமையாக எதிர்க்கும் நிலைப்பாட்டில் இருக்கிறது. தமிழகத்தின் பாரம்பரிய கல்விக் கொள்கைகளுக்கு, சமூக நீதிக்கும், தமிழ்பண்பாட்டிற்கும் முற்றிலும் முரணானது NEP என அரசு தொடர்ந்து வலியுறுத்தி வருகிறது. குறிப்பாக, மூன்று மொழிக் கொள்கை, பொதுத் தேர்வுகள், கல்லூரி சேர்க்கை முறை ஆகியவை தமிழகத்தில் எதிர்ப்பு எற்படுத்தியவை.
வழக்கின் நிலை:
இருதரப்பும் வாதங்களை முன்வைத்த நிலையில், நீதிபதிகள் தீர்ப்பு வழங்கும் தேதியை குறிப்பிடாமல் வழக்கை தள்ளிவைத்துள்ளனர். இது தற்காலிகமாக தீர்வு இல்லாத நிலையை உருவாக்கியுள்ளது. ஆனால் இது, எதிர்காலத்தில் மாநில மற்றும் மத்திய அரசுகளுக்கிடையே கல்வி தொடர்பான நிதி மற்றும் கொள்கை விவகாரங்களில் பெரும் விவாதமாக மாறக்கூடிய சாத்தியம் உள்ளது.
அரசியல் பரிமாணம்:
இந்த விவகாரத்தில் அரசியல் கோணமும் மறைமுகமாக உள்ளது. தமிழ்நாட்டில் தற்போதைய திமுக ஆட்சி தொடக்கம் முதலே மத்திய அரசின் பல கொள்கைகளுக்கு எதிராக தங்கள் தனி வழியை பின்பற்றுகிறது. இதன் பகுதியாகவே புதிய கல்விக் கொள்கையையும் அவர்கள் நிராகரித்துள்ளனர். மத்திய அரசு மாநிலங்களுக்கு நிதி வழங்குவதில் ஒப்பந்தம், ஒத்துழைப்பு போன்ற நிபந்தனைகளை முன்வைப்பது, ஒன்றிய அரசியலமைப்பின் மையத்தை கேள்விக்குள்ளாக்கும் எனவும் சில சட்டவாதிகள் கருத்து தெரிவித்துள்ளனர்.
சமூகநீதி, சமச்சீர் கல்வி மற்றும் NEP:
தமிழகத்தில் சமச்சீர் கல்வி, மாதரி மொழி வழிக் கல்வி, அனைவருக்கும் சம வாய்ப்பு ஆகியவை முக்கியக் கொள்கைகள். ஆனால் NEP இதனைச் சவால் செய்கிறது என விமர்சனங்கள் உள்ளன. இதனால் மாணவர்களின் அடிப்படை உரிமைகள் பாதிக்கப்படக்கூடும் என்ற ஆபத்தையும் சிலர் கூறுகின்றனர். மத்திய அரசின் நிதியின்மை முடிவில் கல்வி பாதிக்கப்படுவதாகும் என்றே பொதுமக்கள் கவலை அடைகின்றனர்.
முடிவுரை:
இந்த வழக்கு ஒரு வழக்குரைஞரின் தனிப்பட்ட முயற்சியாகத் தொடங்கியதாலும், தற்போது அது மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகளுக்கிடையேயான கல்வி கொள்கை மற்றும் நிதி ஒதுக்கீட்டு போக்கின் முக்கிய சோதனையாக மாறியுள்ளது. இது ஒரு மாநிலத்தின் கல்வி நிலை, மாணவர்களின் எதிர்காலம் மற்றும் அரசியல் சிந்தனைகளுக்கிடையே ஒரு நுண்ணிய சமநிலையை வெளிக்கொணர்கிறது.
இதன் வழியாக, எதிர்காலத்தில் தமிழக அரசு மத்திய அரசுடன் எந்த வகையில் பேச்சுவார்த்தை நடத்தப் போகிறது? அல்லது நீதிமன்றம் ஒரு சமநிலை தீர்வை பரிந்துரை செய்யுமா? என்பதெல்லாம் நாட்கள் கழிந்தே தெரியும். ஆனால் கல்வி போன்ற அடிப்படை உரிமை விஷயத்தில் மாணவர்கள் பாதிக்கப்படாமல் தீர்வு கிடைக்க வேண்டும் என்பதே எல்லா தரப்பினரும் விரும்பும் செயல் ஆகும்.
